Spójrz w dno studni w której zapomnienie, szczęścia utonęło. Na płatki twojej delikatności, łza z oczu spadnie, ocieka po sercu zranionym, w nim smutek utkwiony. Ty duszo zrozumienia szukasz, w twoich wartościach, wybaczenie cierpienia zadanego, choć dziś stoisz, zaufać się boisz. Odpowiedz

Jest ta­kie miej­sce na ziemi - łez studnia... tam leżą uczu­cia , jak i grzechy nas wszystkich... Odpowiedz

Wszystkie barwy gdzieś przepadły niby kamień w studnię, by nie spotkać się przypadkiem z nadchodzącym grudniem. Odpowiedz

Kop studnię, zanim będziesz miał pragnienie Odpowiedz